1η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο γεγονός (ευχάριστο ή όχι) που θυμάστε έντονα; Σας επηρέασε, σας προβλημάτισε, σας άλλαξε τις αναζητήσεις, σας ενέπνευσε για δημιουργία και κέρδος;
Α.Ο.: Δυο συγκλονιστικά γεγονότα άλλαξαν τον ρούν της ζωής μου και τον τρόπο σκέψης μου αλλά και αντιμετώπισης κάποιων καταστάσεων. Το ένα, η τουρκική εισβολή που με έριξε , νιόπαντρο, στους δρόμους της προσφυγιάς και της απόλυτης ανέχειας Διήλθαμε «δια πυρός και ύδατος», μέχρι να βρούμε τα πόδια μας. Το δεύτερο, το επιθετικό μελάνωμα που με χτύπησε από την απίστευτή ηλιθιότητα κάποιου γιατρού και μου με έφερε στο χείλος του τάφου. Πάλεψα για τη ζωή μου για δυο χρόνια και στο διάστημα αυτό μπόρεσα να δω ποιοι στάθηκαν δίπλα μου και ποιοι μου γύρισαν αδιάφοροι την πλάτη αρνούμενοι και την πιο απλή συμπαράσταση. Έκτοτε έμαθα να διαλέγω και να κρίνω ορθότερα.
2η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο έργο σας, λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό ή επιστημονικό που θα το κάνατε διαφορετικά ή καθόλου; Γιατί; Αν όχι, απαντήστε μονολεκτικά;
Α.Ο.: Κανένα έργο μου δεν θα άλλαζα.
3η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί αναζητάτε ακόμη στην ζωή σας και την λογοτεχνική/ καλλιτεχνική/ επιστημονική/ επαγγελματική σας πορεία; Υπάρχουν συγκεκριμένες «ανησυχίες»;
Α.Ο.: Στη ζωή, και στο έργο μου, αναζητώ πάντα την αλήθεια, μάχομαι για τη μνήμη και τη δικαίωση. Με ανησυχεί φοβερά η άγνοια των νεότερων για την αλήθεια και το ξεθώριασμα της μνήμης.
4η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί σημαίνει για σας «καλή υστεροφημία»; Τί να θυμάται ο κόσμος για σας;
Α.Ο.: Τι σημαίνει για μένα η υστεροφημία; Μα ποιος θα μας θυμάται ύστερα από λίγα χρόνια μετά την έξοδό μας; Εύχομαι μονάχα κάποιοι να πούνε πως ήμουν ένας έντιμος άνθρωπος. Το έργο μου, όπως και το έργο οποιουδήποτε θα το κρίνει ο πανδαμάτωρ χρόνος. Θα ήταν ευχής έργο αν παραμείνει στην ιστορία της λογοτεχνίας του τόπου μου, τουλάχιστον το μυθιστόρημα μου «Η γη που μας γέννησε».