Οδυσσέας Ελύτης – δοκίμιο

Σοφά τα λόγια του Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, ώθηση και προτροπή για τον κάθε σωστά σκεπτόμενο άνθρωπο, για να τα αναλύσει και εκφράσει τα συναισθήματά του. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος με πολύ απλά πράγματα. Με την ομορφιά της φύσης, με το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, με τα χρώματα και τις ευωδιές των φουλιών και γιασεμιών κι όλων των άλλων όμορφων λουλουδιών της άνοιξης, με τη μεγάλη ποικιλία τροφών και ποτών αλλά και με ψωμί κι ελιά, κρασάκι και νεράκι του Θεού! Η ζωή μπορούσε να ήταν απλή και όμορφη, ανέμελη και ευχάριστη, μα εμείς περιπλέξαμε τα πάντα με την απληστία και την κατάφορη υπερεκμετάλλευση ανθρώπων και πραγμάτων. Πνίξαμε και σκοτώσαμε τις ανθρώπινες σχέσεις και την προσωπική επαφή και  γίναμε υπηρέτες – θύματα της Τεχνολογίας και των ΜΜΕ. Είναι λυπηρό οι άνθρωποι να κάθονται ο  ένας δίπλα από τον άλλο και αντί να κοιτάζονται και να συνομιλούν, ανταλλάζουν μηνύματα στα κινητά τους. Ακόμη πιο στενάχωρο και λυπηρό το γεγονός ότι οι νέοι μας προτιμούν τα γραπτά μηνύματα από την έστω μέσω τηλεφώνου φωνητική επικοινωνία. Πού  βαδίζουμε, πού πάμε μου λέτε… Και τα παιδιά και εγγόνια μας τι θα απογίνουν με αυτό το συρμό!

Εμείς οι πιο παλιοί προσπαθούμε με νύχια και δόντια να κρατήσουμε ζωντανή την ανθρώπινη επικοινωνία και τους δεσμούς της οικογένειας. Τι  θα γίνει όταν φύγουμε κι εμείς! Ο άνθρωπος έχει εξημερώσει τα τέρατα και τα άγρια θηρία, δεν μπόρεσε όμως να δαμάσει την απληστία και φιλοδοξία του. Είναι αξιοθαύμαστο που με την εξυπνάδα του κατέκτησε τα πάντα στη γη και εδώ και πολλά χρόνια εξερευνά τους πλανήτες και τα αστέρια. Έχασε όμως πολλά απλά και καθημερινά πράγματα που μπορούσαν να τον κάνουν ευτυχισμένο. Η δίψα του για πλούτο και γνώση τον έκαναν απρόσιτο και δυστυχισμένο. Οι πόλεμοι οργιάζουν, οι αρρώστιες και πανδημίες θερίζουν, οι κλιματικές αλλαγές λόγω της έλλειψης  σεβασμού προς το περιβάλλον, καταστρέφουν και σαρώνουν όμορφους εξωτικούς τόπους. Ηφαίστεια εκρήγνυνται, σεισμοί και τσουνάμι προκαλούν πολλές υλικές καταστροφές και πολλά ανθρώπινα θύματα.

Αδύναμος και πολύ μικρός μένει ο άνθρωπος μπροστά στα έντονα καιρικά φαινόμενα ! Σηκώνει τα χέρια και ζητά βοήθεια και παρηγοριά από το Θεό, τον Βούδα, τον Μωάμεθ ή από  ότι άλλο πιο δυνατό και θείο από τον ίδιο. «Φοβάμαι τη μέρα που η  Tεχνολογία θα ξεπεράσει την ανθρώπινη επαφή… Ο κόσμος θα αποκτήσει μια ολόκληρη γενιά ηλιθίων», προέβλεψε ο Einstein. Είμαστε τόσο σφιγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο κι όμως νιώθουμε, αισθανόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι. Είναι πολύ βασικό να ζεις και να πορεύεσαι με τη φιλοσοφία της αγάπης. Αυτό κι αν είναι πρόκληση, αυτό κι αν είναι αλήθεια!

Κοιτάζοντας πίσω μας θαυμάζουμε και καμαρώνουμε για τα όσα θαυμαστά πετύχαμε με τους υψηλούς στόχους που θέσαμε και τα ταξίδια προς την Ιθάκη που κάναμε σε γαλήνια μα και φουρτουνιασμένα πελάγη και θάλασσες! Θα πρέπει να αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας και μετά τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα. Πρέπει να καταλάβουμε πόσο ξεχωριστοί είμαστε και δεν πρέπει να χάνουμε τους εαυτούς μας μέσα από  τους πολλούς ρόλους που παίζουμε για να κατανοήσουμε μετά πόσο όμορφος και θαυμαστός είναι ο κόσμος! Η ζωή είναι σκληρή, λένε πολλοί! Επιτρέψετέ μου να διαφωνήσω. Η ζωή είναι όμορφη και γλυκιά, οι άνθρωποι είναι αυτοί που είναι σκληροί!

Πρέπει να  συνειδητοποιήσουμε πως αυτός ο κόσμος, ο τόσο αγγελικά πλασμένος συνέχεια αλλάζει και μεταβάλλεται, πως θα ‘ρθουν καλύτερα και χειρότερα χρόνια, μα εμείς με πυξίδα μας την αγάπη, την  ειρήνη, την αλληλοκατανόηση και την ανταλλαγή απόψεων θα πρέπει να εξακολουθήσουμε να στήνουμε γέφυρες αγάπης και επικοινωνίας. Τα σοφά λόγια του Καζαντζάκη  «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφησε τον Παράδεισο και μπες μέσα»  ας είναι προτροπή και συμβουλή προς όλους μας! Η ζωή είναι όμορφη κι ωραία πρέπει να την ζήσουμε και να την απολαύσουμε! Και κλείνω, όπως άρχισα με Οδυσσέα Ελύτη.

Χατζηευσταθίου Μαρία
Φιλόλογος, Συγγραφέας