γράφει η Μαρία Λάμπρου
Νομικός – Λογοτέχνιδα
Πάφος 2022
Όψεις και σκιές
Χθες το βράδυ αργά, η σκέψη σου θέρισε την ομίχλη μου,
μια στροφή στου ονείρου τη θελκτική όψη
οι πίνακες παραμένουν ατελείς
τα χρώματα θαμπά, σαθρές ψηφίδες ολούθε
σε περίμενα ..
εγώ και ένα άδειο τετράστιχο
πετράδια χρυσά, μα το υπέδαφος ασταθές
λιποτάχτησαν οι ώρες, τελμάτωσαν οι φωνές..
χθες το βράδυ αργά μια σκηνή που ματώνει,
ένας θίασος ξένος, η παράσταση μονότονη πια
ποιος τιθασεύει τις όψεις;
ποιος μπορεί να φιμώσει τις γκρεμισμένες σκιές;
Ακριβής τοποθεσία
Εδώ που είμαι ο πόνος αναθεριεύει τις λέξεις μου
εδώ που είμαι μιλάνε τα ουσιαστικά , σωπαίνουν τα ρήματα
το τέλος πήρε τους καθρέφτες μας μακριά
απουσίες αφέντρες και ουρλιαχτά κυρίαρχα
οι καρδίες μουδιάζουν
αναστολή
παλμών και δακρύων..
αγκαλιές στείρες και ρυάκια που κυλάνε αργά
σχήματα ωχρά διαφεντεύουν
εδώ που είμαι οι πόρτες κλείνουν πάντα στις δέκα
εδώ που είμαι δεν είναι κανείς.
