1η Ερώτηση: Υπάρχει κάποιο γεγονός (ευχάριστο ή όχι ) που θυμάστε έντονα; Σας επηρέασε, σας προβλημάτισε, σας άλλαξε τις αναζητήσεις, σας ενέπνευσε για δημιουργία και κέρδος;
Μ.Π.: Όταν άρχισα να γράφω στα 16 μου χρόνια ποίηση, ένας θείος, αδελφός της γιαγιάς μου όταν το άκουσε με αποπήρε, λέγοντας μου «Τι θα κερδίσεις»; Όλοι αυτοί που έγραφαν πέθαναν στην ψάθα. Αυτά είναι ανοησίες. Εγώ τότε με το νεαρό της ηλικίας και ιδεαλίστρια του απάντησα: «Δεν πειράζει θείο εγώ θα συνεχίσω κι ας μην πλουτίσω ποτέ από το γράψιμο». Την απάντησή μου την δικαιώνει το ποίημα του Καζαντζάκη. «Γράφουμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει, κι ας μην υπάρχει αφέντης να μας πλερώσει το μεροκάματο». Σε τούτο συμφωνούσα απόλυτα με τον ποιητή και τίποτα δεν θα με έκανε να αλλάξω ή να το κάνω για το κέρδος. Όμως θαρρώ πολλά κέρδισε η ψυχή μου από τις δημιουργίες μου.
2η Ερώτηση: Υπάρχει κάποιο έργο σας, λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό ή επιστημονικό που θα το κάνατε διαφορετικά ή καθόλου; Γιατί; Αν όχι, απαντήστε μονολεκτικά;
Μ.Π.: Όχι!.
3η Ερώτηση: Τί αναζητάτε ακόμη στην ζωή σας και την λογοτεχνική/ καλλιτεχνική/ επιστημονική/ επαγγελματική σας πορεία; Υπάρχουν συγκεκριμένες «ανησυχίες»;
Μ.Π.: Στη ζωή μου αναζητώ την γαλήνη και όσο μου το επιτρέπουν οι περιστάσεις να μπορώ να δημιουργώ.
4η Ερώτηση: Τί σημαίνει για σας «καλή υστεροφημία»; Τί να θυμάται ο κόσμος για σας;
Μ.Π.: Όταν δεν θα είμαι πια εδώ για να γράφω, εύχομαι έστω και μερικοί άνθρωποι να διαβάζουν εκείνα που έγραφα και να μην παρατάνε ποτέ την προσπάθεια σε ότι κι αν κάνουν. Κι αν έστω και ένας ωφεληθεί και νιώσει όμορφα, αυτό θα είναι σαν μνημόσυνο στην ψυχή μου.
Βιογραφικό Σημείωμα:
Η Μαρούλλα Πανάγου γεννήθηκε στην Κύπρο, στο χωριό Περιστερώνα της Πάφου. Τρεις µήνες πριν από την εισβολή των Τούρκων –και τον διαµελισµό της µικρής της πατρίδας– µετανάστευσε στη Νότιο Αφρική, όµως πριν από λίγα χρόνια επαναπατρίστηκε. Γράφει από πολύ µικρή ηλικία λογοτεχνικά κείµενα και ιδιαίτερα ποίηση. Έχει εκδώσει 4 ποιητικές συλλογές και το πρώτο της µυθιστόρηµα µε τίτλο «Το µενταγιόν της ευτυχίας» το 2011, προτάθηκε για τα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας. Το 1992, προσκλήθηκε επίσηµα από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας και έλαβε µέρος στο πρώτο συνέδριο αποδήµων λογοτεχνών, που έγινε στους Δελφούς. Έχει διακριθεί σε παγκόσµιους διαγωνισµούς και βραβεύτηκε, από το Πνευµατικό Πρακτορείο Γιοχάνεσµπουργκ, την Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών Καναδά, από τον σύλλογο «Αριστοτέλης» στη Γερµανία, την ΔΕΕΛ στην Αθήνα, το Καφενείο των Ιδεών Σαλαµίνας, από την ΕΠΝΕΚ Νοτίου Αφρικής, από την Ε.Π.Ο.Κ στην Αθήνα και πολλούς άλλους φορείς. Ετοιµάζει µια έκδοση-συλλογή παιδικών παραµυθιών και µια συλλογή διηγηµάτων για µεγάλους. «Η Απαγωγή» είναι ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ το δεύτερο µυθιστόρηµά της.
Η παρούσα συνέντευξη δόθηκε στη Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, Πρόεδρο του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου / ΣΠΕΚ, φιλόλογο – λογοτέχνη – παραγωγό προγραμμάτων πολιτισμού. 21/5/2022
