ΜικροΑπολογισμός

ΜικροΑπολογισμός του Άγι Χαραλαμπίδη

ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

1η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο γεγονός (ευχάριστο ή όχι) που θυμάστε έντονα; Σας επηρέασε, σας προβλημάτισε, σας άλλαξε τις αναζητήσεις, σας ενέπνευσε για δημιουργία και κέρδος;

Α.Χ.: Τα σημαντικότερα γεγονότα που βίωσα έντονα ήταν τρία: Ο Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του 1955-59, στον οποίο συμμετείχα, δεκαπεντάχρονος τότε. Οι διακοινοτικές ταραχές του 1964, που σαν εθελοντής στο λόχο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας έζησα έντονα τα γεγονότα και Τρίτο και καθοριστικό ασφαλώς γεγονός ήταν η Τουρκική εισβολή στην μικρή μας Κύπρο με όλα τα δυσάρεστα συνεπακόλουθα. Εκτός από αυτά που προανέφερα, πολύ σημαντικό γεγονός στη ζωή μου ήταν ο καταστροφικός σεισμός του 1953 που εντεκάχρονο με βρήκε ξύπνιο τα χαράματα να περιμένω τον πατέρα μου να έλθει με τα ζώα φορτωμένα από το αμπέλι για να τον βοηθήσω να ξεφορτώσει τα σταφύλια. Αυτή υπήρξε για μένα μια φοβερή και ανεξίτηλη εμπειρία. Βίωσα ακόμη σε πολύ μικρή ηλικία άλλα περιστατικά, ισοδύναμα θα ’λεγα με άγγιγμα θανάτου, που με ωρίμασαν πρόωρα μπορώ να πω. Ας μείνουμε όμως ως εδώ.

2η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο έργο σας, λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό ή επιστημονικό που θα το κάνατε διαφορετικά ή καθόλου; Γιατί; Αν όχι, απαντήστε μονολεκτικά;

Α.Χ.: Συνηθίζω να επανέρχομαι, μέχρις ότου δώσω την τελική μορφή σε κάτι που γράφω. Απ’ εκεί και πέρα δεν επανέρχομαι σχεδόν ποτέ. Το γραφτό ακολουθεί πια τη δική του πορεία χωρίς τη δική μου επέμβαση.

3η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί αναζητάτε ακόμη στην ζωή σας και την λογοτεχνική/ καλλιτεχνική/ επιστημονική/ επαγγελματική σας πορεία; Υπάρχουν συγκεκριμένες «ανησυχίες»;

Α.Χ.: Εκείνο που προσδοκώ, εύχομαι και προσεύχομαι είναι να έχω εμπνεύσεις, να μπορώ να τις αξιοποιώ και για όσο χρόνο μου απομένει, να υπηρετώ την ποίηση και να δημιουργώ. Ανησυχίες; Μα μια είναι η μεγάλη μου ανησυχία και ο προβληματισμός που την συνοδεύει: Το μέλλον της μικρής μου πατρίδας Κύπρου.

4η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί σημαίνει για σας «καλή υστεροφημία»; Τί να θυμάται ο κόσμος για σας;

Α.Χ.: Το θέμα της υστεροφημίας, καλής ή κακής, δεν με απασχολεί καθόλου, ούτε και μ’ ενδιαφέρει. Άλλωστε γι’ αυτό άλλοι είναι που αποφασίζουν. Δική μου έγνοια είναι μόνο να προσφέρω στη ζωή όσο, ό,τι και όπως μπορώ, για όσο καιρό είμαι εν ζωή, έστω και αν όπως γράφει ο Σαίξπηρ «The evil that men do lives after them. The good is oft interred with their bones.»

Ο Άγις Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στο Άρσος της Λεμεσού το 1942. Αποφοίτησε από το Λανίτειο Γυμνάσιο και την Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου. Υπηρέτησε στη Δημόσια Εκπαίδευση για έξι χρόνια και ακολούθως μετέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων. Με την επιστροφή του στην Κύπρο, εργάσθηκε σε μεγάλες Βιομηχανικές Επιχειρήσεις, από τη θέση του Γενικού Διευθυντή μέχρι το 2007. Ήταν πάρεδρος στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών και μέλος πολλών επιτροπών όπως του Υπουργείου Εμπορίου, του Υπουργείου Εργασίας, της Ομοσπονδίας Εργοδοτών και Βιομηχάνων κ.α. Ήταν επίσης μέλος της Συμβουλευτικής επιτροπής της Κρατικής Βιβλιοθήκης.

Η Λογοτεχνία και ιδιαίτερα η ποίηση, ήταν η μεγάλη του αδυναμία. Έγραφε ποίηση σε νεαρή ηλικία, κατά τη δεκαετία του 1960 και δημοσίευε σ’ εφημερίδες της εποχής. Έκτοτε σταμάτησε να γράφει χωρίς όμως να χάσει την επαφή με τα λογοτεχνικά δρώμενα. Επανάρχισε να γράφει ποίηση το 2005 κι εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ» ΤΟ 2010 από τις εκδόσεις Άνευ. Η δεύτερη ποιητική του συλλογή με τον τίτλο «ΔΕΙΛΙΝΕΣ ΑΝΤΑΥΓΕΙΕΣ» εκδόθηκε το έτος 2017. Ποιήματά του, έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα.

Η παρούσα συνέντευξη δόθηκε στη Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά,

Πρόεδρο του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου / ΣΠΕΚ,
φιλόλογο – λογοτέχνη – παραγωγό προγραμμάτων πολιτισμού.
Ιούνιος, 2021