Αρθρογραφία

Πνευματική και σωματική υγεία σε περιόδους απομόνωσης, εγκλεισμού ή καραντίνας

Κυριακή Δράκου

Ο σωματικός και πνευματικός μας εαυτός είναι αλληλένδετος και αλληλοεπηρεαζόμενος. Η υγιής σκέψη καθοδηγεί το σώμα και ένα υγιές σώμα διεκπεραιώνει με δράσεις τα όνειρα και τις εκφράσεις της ψυχής. Η ψυχή δίνει φτερά στο σώμα να λάμψει με την έκφραση των θετικών συναισθημάτων ή το κάνει βαρύ ή υπερκινητικό μέσα στα αρνητικά συναισθήματα. Η γνώση του αρχαίου ρητού «νους υγιής εν σώματι υγιεί» είχε μεγάλη σημασία. Πρέπει να ευχόμαστε να υπάρχει νους υγιής σε σώμα υγιές αλλά να προσπαθούμε για αυτό ανεξάρτητα από τις συνθήκες που μας παρουσιάζονται.

«Άσε με να σου χαμογελάσω με τα μάτια  μου αφού δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω…».

Σε περιόδους απομόνωσης, εγκλεισμού ή καραντίνας ο κάθε ένας μας έχει καθήκον να αναγνωρίσει περισσότερο τις ανάγκες του και να τις βάλει σε σειρά προτεραιότητας. Ο ελεύθερος χρόνος ας γίνει πολυδιάστατος ρόλος διατήρησης της υγείας μας. Κάθε σπίτι κουβαλά και ένα σταυρό άλλοτε μεγάλο και άλλοτε μικρό. Η διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων και η διατήρηση της υγείας είναι απόφαση και δράση. Η ταπεινή και προγραμματισμένη αντιμετώπιση μιας δυσάρεστης κατάστασης βοηθά σε καλύτερα αποτελέσματα για μια συναισθηματική ευεξία. Η ικανότητα μας να αντλήσουμε ευχαρίστηση σε ότι κι αν συμβαίνει είναι η απόφαση να δημιουργήσουμε απλές, αληθινές στιγμές που να μας ενθουσιάζουν για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με χαρά και υγεία τη ζωή μας. Η πρόληψη είναι πάντοτε καλύτερη από την πυρόσβεση.

Η οργάνωση του χρόνου για την πολύπλευρη ενασχόληση μας σε καιρούς καραντίνας είναι το πρώτο που πρέπει να σκεφτούμε. Όταν ο χρόνος μας σέρνει μέσα στα κύματα των καιρών και πνιγόμαστε χρειαζόμαστε αναπνοή. Η ακινησία και η έλλειψη προγραμματισμού δημιουργεί μια αδράνεια και μια αδιαφορία που οδηγεί στον μαρασμό. Χρειάζεται να μοιράσουμε τον χρόνο μας για άσκηση, μελέτη, ενασχόληση με τις τέχνες και το μαγείρεμα υγιής τροφής, προσευχής, αλλά και την επικοινωνία με τους ανθρώπους μας .

Η ενασχόληση με τις τέχνες είναι μια εμψυχωτική διαδικασία για τη διατήρηση της αρμονίας μέσα μας (ποίηση, ζωγραφική, χορός, τραγούδι, μουσική, γλυπτική, φωτογραφία, κηπουρική, μαγειρική και το θέατρο) σαν υπόδηση ρόλων με άτομα της οικογένειας για την ανάπτυξη της ενσυναίσθηση και για καλύτερη συνεργασία».  Η πηγαία χαρά της δημιουργίας θεραπεύει τις αρνητικές σκέψεις και οι θετικές συμπεριφορές προκαλούν καλύτερη αλληλεπίδραση και βαθύτερη επικοινωνία. Οι εκφράσεις με τις τέχνες προκαλούν μια εσωτερική συγκίνηση η οποία συμβάλει στην έκφραση και απελευθέρωση των συναισθηματικών ταραχών και απόκτηση μιας καλής διάθεσης. Η τόνωση της εμπιστοσύνης που προκαλούν οι εκφράσεις με τις τέχνες ως προς τον εαυτό μας και τους γύρω μας, μας κάνουν να νιώθουμε ασφάλεια και συνεχή περιέργεια αυτό-ανακάλυψης των ικανοτήτων μας για μεγαλύτερη ποιότητα. Όταν αναπτύξουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας δεν θα συσσωρεύσουν αρνητικά συναισθήματα και να ξεχειλίσει το ποτήρι της υπομονής τους με παραβατική συμπεριφορά αργότερα. Η άσκηση με μουσική βοηθά στην διατήρηση της υγείας, στην πρόληψη της παχυσαρκίας και την διατήρηση της ψυχικής διάθεσης. Η προσευχή είναι λιμάνι της ειρήνης και της φώτισης από το Θεό.

Η συνεργατική επικοινωνία στο σπίτι βοηθά στην πρόληψη αλλά και καλύτερη επίλυση προβλημάτων. Θα ήταν επιτυχία ο καθορισμός ώρας επίλυσης προβλημάτων, για την έκφραση αναγκών, συναισθημάτων και καταμερισμός ευθυνών. «Άσε με να σου πω πόσο σ αγαπώ και αγάπα με…».

Κυριακή Δράκου

Γυμνάστρια- Εμψυχώτρια