Φωστιέρης Αντώνης

Εργο-βιογραφικό Σημείωμα

O Αντώνης Φωστιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Δικαίου στο Παρίσι με υποτροφία του γαλλικού κράτους. Η επίσημη είσοδός του στα γράμματα γίνεται το 1971 με την ποιητική συλλογή Το Μεγάλο Ταξίδι. Ακολουθούν οι συλλογές: Εσωτερικοί χώροι ή Τα είκοσι (1973), Σκοτεινός Έρωτας (1977, 1979, 1985, 1999), Ποίηση μες στην Ποίηση (1977), Ο διάβολος τραγούδησε σωστά (1981, 1985, 1999), Το θα και το να του θανάτου (1987, 1990), Η σκέψη ανήκει στο πένθος (1996, 2000), Πολύτιμη Λήθη (2003, 2004, 2005, 2007), Ποίηση 1970-2005 (συγκεντρωτική έκδοση, 2008, 2010), Τοπία του Τίποτα (2013), Θάνατος ο Δεύτερος (2020). Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής περισσότερες από εικοσιπέντε μεταφράσεις ποιητικών του συλλογών, από σημαντικούς μεταφραστές της ελληνικής γλώσσας. Ο ίδιος έχει μεταφράσει το βιβλίο τού Μαξ Ζακόμπ Συμβουλές σ’ ένα νέο ποιητή (1984). Σε συνεργασία με τον Θανάση Νιάρχο μετέφρασε τον Καιρό των δολοφόνων του Χένρυ Μίλλερ (1978) και τα Ποιήματα του Μπορίς Βιάν (1982), εξέδωσε σημαντικό αριθμό ποιητικών ανθολογιών, διηύθυνε την ανθολογική έκδοση Ποίηση (Ποίηση ’75 Ποίηση ’81), ενώ για τριάντα χρόνια (1981 – 2010) συνεξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό Η Λέξη (Κρατικό Βραβείο Περιοδικού 2008). Το έργο του αξιοποιήθηκε από επιφανείς ζωγράφους (Αλέκο Φασιανό, Γιάννη Ψυχοπαίδη κ.ά.), μελοποιήθηκε από γνωστούς Έλληνες και ξένους συνθέτες (Θάνο Μικρούτσικο, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θανάση Νικόπουλο, Keith Moore), ενώ τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ έχουν αφιερώσει στη ζωή και στο έργο του σκηνοθέτες όπως ο Τάσος Ψαράς και ο Γιώργος Σγουράκης. Του έχουν απονεμηθεί το Διεθνές Βραβείο Καβάφη (1993), το Βραβείο Βρεττάκου του Δήμου Αθηναίων (1998), το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (2004), το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Διαβάζω (2004) και, για το σύνολο του έργου του, το Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών (2010). Το 2021 τιμήθηκε από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου | ΣΠΕΚ με το «Βραβείο Λογοτέχνη για το Σύνολο του Έργου του».

Τα πρώτα βήματα του Αντώνη Φωστιέρη στην ποίηση,

με αφορμή τη βράβευσή του από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου για το 2021

«Το “Βραβείο Λογοτέχνη για το Σύνολο του Έργου του”, που μου απονεμήθηκε το 2021 από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, συμπίπτει με τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων από την εμφάνιση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1971 και είχε τίτλο «Το Μεγάλο Ταξίδι». Η συλλογή εκδόθηκε, με δικά μου έξοδα φυσικά, λίγες μέρες πριν αποφοιτήσω από το Λύκειο (που τότε ακόμη ονομαζόταν εξατάξιο Γυμνάσιο) και πάνω στην έξαψη της προετοιμασίας για τις Πανελλήνιες εξετάσεις (που τότε ακόμη ονομάζονταν Εισαγωγικές). Ο ενθουσιασμός από την έκδοση των ποιημάτων ισορροπούσε την αγωνία των Εισαγωγικών, και μολονότι τα πήγα πολύ καλά στις εξετάσεις –πέρασα πρώτος εκείνη τη χρονιά στη Νομική Αθηνών–, η έγνοια μου για την τύχη του βιβλίου ήταν μάλλον μεγαλύτερη από το ενδιαφέρον μου για τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, κάτι που μάλλον προοιωνιζόταν τη συνέχεια, χωρίς καν να το συνειδητοποιώ ο ίδιος.

Τώρα που το σκέφτομαι, ο τίτλος της συλλογής αποδείχτηκε προφητικός, σαν να προδίκαζε εξαρχής ότι η περιπλάνηση στα πελάγη της ποίησης επρόκειτο να έχει μεγάλη διάρκεια. Βέβαια, «Το Μεγάλο Ταξίδι» μπορεί να ξεκίνησε επίσημα τον πλου του τότε, όμως η προετοιμασία του είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα. Τα πρώτα ποιήματα τα έγραψα έντεκα ή δώδεκα χρονών, και τα πρώτα που δημοσίευσα ήταν στην πολυγραφημένη σχολική εφημερίδα του Δημοτικού. Εκείνη την εποχή κυκλοφορούσε ένα σπουδαίο νεανικό περιοδικό, η «Διάπλαση των Παίδων», που φιλοξενούσε σε κάθε τεύχος και συνεργασίες αναγνωστών, δυνατότητα που δεν άφησα να πάει χαμένη: Με την ορμή του νεοφώτιστου την βομβάρδιζα ανελλιπώς με ποιήματα και με μικρά πεζά, που η επιείκεια του διευθυντή της τα οδηγούσε τις περισσότερες φορές στον δρόμο του τυπογραφείου. Παράλληλα έβλεπα, από καιρού εις καιρόν, να δημοσιεύονται ποιήματά μου σε σοβαρά λογοτεχνικά έντυπα, όπως ήταν η ήδη γηραιά αλλά έγκυρη «Νέα Εστία» και η φιλολογική σελίδα της «Βραδυνής».

Τα μυαλά ενός νεαρού δεκάξι χρόνων δεν ήθελαν πολύ για να πάρουν αέρα, κι έτσι σ’ αυτή την ηλικία αποφάσισα πως ήμουν ώριμος πλέον να εκδώσω τα αριστουργήματά μου σε βιβλίο. Πράγματι το βιβλίο εκδόθηκε, ευτυχώς σε μόνο εκατό αντίτυπα, που, πάλι ευτυχώς, γρήγορα κατάλαβα πως ήταν ένα συνονθύλευμα πρωτολείων και έσπευσα να τα μαζέψω και να τα εξαφανίσω από προσώπου γης. Αυτό βέβαια δεν σήμανε το τέλος των προσπαθειών μου. Το αντίθετο μάλιστα: Μόλις ύστερα από δύο χρόνια επανέλαβα το εγχείρημα, εκδίδοντας «Το Μεγάλο Ταξίδι», για να φτάσω σήμερα, πενήντα χρόνια αργότερα, να το θυμάμαι, να το μνημονεύω και να το νοσταλγώ.»

Αντώνης Φωστιέρης
Ποιητής

*

Ο Αντώνης Φωστιέρης είναι Έλληνας ποιητής, από τους σημαντικότερους της Γενιάς του ’70. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Μαΐου 1953 και κατάγεται από την Αμοργό. Η ποίησή του έχει τιμηθεί με πολλά λογοτεχνικά βραβεία και περιλαμβάνεται σε πολυάριθμες ανθολογίες, ελληνικές και ξένες, καθώς και στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ΄ τάξης του Λυκείου. Το Δεκέμβριο του 2021 ο Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου τίμησε τον ποιητή Αντώνη Φωστιέρη απονέμοντάς του το “Βραβείο Λογοτέχνη για το Σύνολο του Έργου του – 2021”. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και Επίτιμο Μέλος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου.

Βίντεο

Βραβεύσεις

Συνεντεύξεις

Συνεντεύξεις

Δημοσιεύσεις

Κριτικές

Δείγμα Γραφής

Το Ποιημα Ανηκει στη συλλογή “Ο διάβολος τραγούδησε σωστά” (1981).

Τη νύχτα ανοίγει ένα υπόγειο μουσικές
Και φώτα από την ίριδα του μαύρου.
Εκεί χορεύει λιώνει τα στυφά
σταφύλια της χαράς
Φυσάει να πυρώσουνε τα κάρβουνα στον κύκλο
Κι οι πυροβάτες της λατρείας του
Που μέθυσαν ξανά
Γυμνοί συντρίβουν τα γυαλιά της λογικής
Μ’ αίμα τυπώνουνε στην πίστα
τα πατήματά τους.

Α, α.
Πηδάει μέσα τους, πηδάει ανάμεσά τους
Ο μάγος με λυγμούς με αλαλαγμούς
— Χωρίς κανένα κόκαλο —
Χτυπώντας το ρυθμό:
Ωραίος, τεράστιος,
Με πέτσινα στενά
Και μ’ αλυσίδες.

Βίντεο Αφιέρωμα

Αφιέρωμα στον Ποιητή Αντώνη Φωστιέρη με απαγγελία του ιδίου και φωτογραφίες βίου - έργου.