Χαιρετισμός Έκδοσης
Η Σίλια Χριστοδούλου, υφάντρα της ποιητικής έκφρασης, γράφει με όλες τις αισθήσεις της. Κάθε λέξη μια ανάσα, κάθε στίχος μια βαθιά αναπνοή, κάθε ποίημα μια γερή δόση οξυγόνου, δώρο ζωής. Η μετάφραση και η απόδοση της ποιητικής συλλογής στη γαλλική γλώσσα ως προς τη σημασιολογία, το λεξιλόγιο, τις περιγραφές, τις μορφές, τη μεταφορά του ρυθμού και του ύφους είναι πολύ επιτυχημένη. Η μία γλώσσα σβήνει αρμονικά μέσα στην άλλη και το διττό αυτό ταξίδι μας οδηγεί σε ποικίλους ποιοτικούς προορισμούς.
Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά
Πρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου
*
Silia Christodoulou est tisseuse d’expression poétique. Elle écrit avec tous ses sens. Chaque mot est une inspiration, chaque vers est une respiration profonde, chaque poème est une forte dose d’oxygène, un don de vie. La traduction de ce recueil de poèmes en français, et plus précisément la sémantique, le vocabulaire, les descriptions, les formes et le transfert de rythme et de style, est très réussie. Les deux langues sont harmonieusement liées et ce double voyage nous mène vers des destinations variées et de qualité.
Sissy Sigioultzi-Rouka
Présidente de l’Association Culturelle de Grèce et de Chypre
"Κοφτές Αναπνοές" Σίλια Χριστοδούλου | "Respirations Courtes" Silia Christodoulou

Θέαλος
«Κάνει ζημιά», είπαν.
Λέξεις βρέχει σήμερα η πλάση.
Έφυγες Εσύ.
Κι η Απώλεια θωρεί τα φωνήεντα
να χάσκουν στο αλφαβητάρι.
«Θρήνος», είπαν.
Σπάραξε ο νονός στο πρώτο χνάρι.
Η Νύχτα άπλωσε τα χέρια της να σε πιάσει
στο διάβα της Μέρας που έδυε.
*
Littoral
«Ça fait des dégâts», ont-ils dit.
Il pleut des mots aujourd’hui.
Tu es parti.
Et la Perte regarde les voyelles
bouche bée dans l’alphabet.
«Thrène», ont-ils dit.
Le cœur du parrain s’est déchiré à la première trace.
La nuit a tendu ses bras pour t’attraper
sur le chemin du jour couchant.
Εισαγωγικό σημείωμα | Note introductive
Οι «Κοφτές Αναπνοές» προέκυψαν από την ανάγκη να μεταδώσω τον τρόπο που η επικαιρότητα, διαχρονικά με τα συλλογικά της τραύματα, συναντά την μνήμη, πυροδοτώντας σε ατομικό επίπεδο τόσο υποκειμενικά τραύματα όσο και τον απόηχο συλλογικών καταστροφών του παρελθόντος. Το άγχος, η φρίκη, ο τρόμος συχνά εμποδίζουν την αναπνοή να είναι βαθιά, σε μια σωματική προσπάθεια του οργανισμού που αντανακλαστικά προστατεύει το σώμα και τον ψυχισμό από κάθετι που έρχεται από τον εξωτερικό κόσμο και το εισβάλει. Το οξυγόνο, λοιπόν, περιορίζεται όπως όταν κάποιος φοράει μάσκα κι έχει την αίσθηση ότι κάτι τον εμποδίζει, ενώ επί της ουσίας οξυγονώνεται κανονικά. Έτσι, το νήμα του χρόνου γνέθει μια εσωτερική διαλεκτική για τον καθένα, όπου οι εναλλαγές ανάμεσα σε καταστάσεις του θυμικού υπερτερούν. Κάθε πένθος που προέρχεται από συλλογικό τραύμα δύσκολα πραγματοποιείται γιατί όταν δεν υπάρχουν οι συνθήκες πλήρους αποδοχής μιας δύσκολης πραγματικότητας, κοφτά κάποιες αισθήσεις και συναισθήματα καταχωρούνται σε ξεχωριστές κρύπτες της ψυχής που φανερώνονται με την επόμενη, έστω κι ελάχιστη, τραυματική εμπειρία. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι, το τραγικό 1974 της Κύπρου, η διαχρονική επαφή της Ευρώπης με την έννοια της προσφυγιάς, η πανδημία, οι φυσικές καταστροφές, γίνονται αφορμές για να αποκαλύπτονται οι δραματικές διαστάσεις του ανθρώπινου πόνου μα κι εκείνες οι πολύτιμες στιγμές, ανάσες ζωής, που το ωραίο, η αγάπη, οι πανανθρώπινες αξίες χαρίζουν φως στα σκοτάδια της κάθε εποχής. Η ποιητική λοιπόν αυτή συλλογή φιλοδοξεί να ακουμπήσει κι εκείνο το μεταίχμιο που το έκδηλο φώς ανάμεσα στους ανθρώπους μπορεί, όπως ένα κλασσικό έργο τέχνης σε κάποιο μουσείο, να κόβει την αναπνοή εξυψώνοντας με τέρψη την ψυχή σε μια μορφή λύτρωσης.
Σίλια Χριστοδούλου
*
Les «Respirations Courtes» émanent de la nécessité de transmettre la façon dont les traumatismes collectifs organisent la rencontre diachronique de l’actualité et de la mémoire, en déclenchant, tant au niveau individuel des traumas subjectifs, que l’écho des catastrophes collectives du passé. L’angoisse, la sidération, la terreur empêchent souvent la respiration profonde, dans un effort somatique réflexe de l’organisme qui protège le corps et le psychisme des intrusions venues du monde extérieur. L’oxygène se limite alors, comme lors du port d’un masque, à la sensation d’un obstacle qui malgré tout, in fine, nous oxygène normalement. Ainsi, le fil du temps tisse une dialectique interne pour tout un chacun, qui provoque des alternances au niveau de l’humeur. Chaque deuil qui provient d’un traumatisme collectif est difficile à achever car les conditions d’une acceptation complète de la réalité difficile n’existent pas et dès lors des sensations et des sentiments se logent dans des cryptes distinctes de la psyché de manière hachée, se dévoilant avec la prochaine expérience traumatique, fût-elle minime. Les guerres mondiales, la tragédie de Chypre de 1974, le contact permanent de l’Europe avec la question des réfugiés, la pandémie, les catastrophes naturelles, deviennent autant d’occasions de mettre en lumière les dimensions dramatiques de la souffrance humaine, mais aussi de ces moments précieux, des respirations vitales, où la beauté, l’amour, les valeurs universelles offrent de la lumière aux recoins sombres de chaque époque. Ce recueil de poèmes a alors l’ambition de toucher aussi cette charnière où la lumière manifeste entre les hommes peut, telle une œuvre d’art classique dans un musée, couper le souffle en haussant l’âme avec plaisir à une forme de libération.
Silia Christodoulou
Βιογραφικό Σημείωμα | Notice biographique
Η Σίλια Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει Ελληνική και Κυπριακή καταγωγή μα το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής της ζει στο Βέλγιο όπου σπούδασε κλινική ψυχολογία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών και ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Λουβαίνης. Έχει πολυετή εμπειρία σε δομές ψυχικής υγείας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε θέματα όπως η ψυχανάλυση, η πολιτιστική ταυτότητα κι η μετανάστευση, οι αγχώδεις διαταραχές, η πρόληψη παραβατικών συμπεριφορών, η κατάθλιψη, η ψυχοκοινωνική ένταξη, τέχνη και θεραπεία. Το 2020 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Η Ένατη Νότα» που την οδήγησε να γίνει μέλος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου και της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου. Οι «Κοφτές Αναπνοές» είναι το δεύτερό της πόνημα στα ελληνόφωνα γράμματα κι η πρώτη της εμφάνιση σε γαλλόφωνη έκδοση.
*
Silia Christodoulou est née à Athènes. Elle a des origines grecques et chypriotes mais pour la plus grande partie de sa vie elle réside en Belgique où elle a étudié la psychologie clinique à l’Université Libre de Bruxelles et la psychothérapie psychanalytique à l’Université Catholique de Louvain. Elle a une expérience de nombreuses années dans des structures de santé mentale et elle porte un intérêt spécifique à des sujets tels que la psychanalyse, l’identité culturelle et la migration, les troubles anxieux, la prévention des actes transgressifs, la dépression, la réhabilitation psychosociale, art et thérapie. En 2020 elle a publié son premier recueil de poèmes intitulé « La Neuvième Note » qui l’a amenée à devenir membre de l’Association Culturelle Hellénique et Chypriote et de l’Union des Littéraires Chypriotes. Les « Respirations Courtes » sont son deuxième livre en lettres grecques et sa première apparition de publication francophone.

Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.