ΜικροΑπολογισμός του Βάλτερ Πούχνερ

1η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο γεγονός (ευχάριστο ή όχι ) που θυμάστε έντονα; Σας επηρέασε, σας προβλημάτισε, σας άλλαξε τις αναζητήσεις, σας ενέπνευσε για δημιουργία και κέρδος;

Απάντηση Β.Π.: H προσφιλής  δημοσιογραφική ερώτηση φέρνει σε αμηχανία τη μνήμη, που θα έπρεπε να ιεραρχήσει εν ριπή οφθαλμού μυριάδες σημαντικές στιγμές, που συναποτελούν το βιογραφικό χάρτη. Ποιος θα τα μαζέψει όλα / αφού εγώ ο ίδιος δεν μπορώ; (2010). Η συνθετότητα μιας τεκμηριωμένης απάντησης θα μπορούσε να προκύπτει αβίαστα από το βιβλίο μου Κοντινά Πλάνα- Από τα ημερολόγια του νέου αιώνα (2021), που βγαίνει οσονούπω: εκεί φαίνεται ότι σχεδόν κάθε σημαντικό βίωμα, που αφήνει αποτυπώματα στη συνείδηση, γίνεται ποίηση. Άρα η μελέτη του συνολικού ποιητικού έργου παρέχει ίσως έναν μεθοδολογικό οδηγό για μια μελλοντική απάντηση. Πάντως ξεχωριστές στιγμές για μένα είναι πάντα η διαδικασία της γραφής, ποιητικής ή επιστημονικής.

2η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο έργο σας, λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό ή επιστημονικό που θα το κάνατε διαφορετικά ή καθόλου; Γιατί; Αν όχι, απαντήστε μονολεκτικά.

Απάντηση Β.Π.: Και εδώ είναι δύσκολη η απάντηση. Το μονολεκτικό όχι, κρύβει απλώς τον προβληματισμό. Και in retrospect δεν έχει και νόημα να μετανιώσεις για κάτι που έχει ήδη γίνει. Όχι. Η κάθε στιγμή έχει τη δικαίωση της έκφρασής της. Και στην ποίηση μετράει η ειλικρίνεια, αν δεν υπάρχει δε θα γράψεις καλή ποίηση· και στην επιστήμη μετράει η τεκμηρίωση, που κατοχυρώνει την αλήθεια, αλλιώς, το κείμενο θα είναι χωρίς αξία. Και προσωπικά: ποτέ δεν υπήρχε καιρός, να ξαναζυγίσω ακριβοδίκαια τα ήδη δημοσιευμένα. Είναι τόσα τα θέματα, που σε καλούν να ασχοληθείς, και τόσα τα βιώματα που ζητούν έκφραση, ώστε απείρως πιο σημαντικό είναι να δώσεις τόπο στο νέο παρά να ασχοληθείς με τα παλιά.

3η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί αναζητάτε ακόμη στην ζωή σας και την λογοτεχνική/ καλλιτεχνική/ επιστημονική/ επαγγελματική σας πορεία; Υπάρχουν συγκεκριμένες ανησυχίες;

Απάντηση Β.Π.: Αυτό είναι και θέμα βιολογικού ρολογιού και χαρακτηρολογικής ιδιοσυγκρασίας. Προσωπικά: Ο μεγάλος όγκος του επιστημονικού έργου ανήκει στο παρελθόν. Κάποια στερνοπαίδια ίσως να εμφανιστούν ακόμα. Αλλά η βασική μου ενασχόληση μετά την αφυπηρέτηση είναι η ποίηση και γενικότερα η λογοτεχνική δραστηριότητα (π. χ. κριτική). Μετά από την επιστημονική υποχρέωση αναζήτησης πηγών και βιβλιογραφίας, της τεκμηρίωσης και της αποδεικτικής μεθοδολογίας, μου ανοίγεται τώρα ο κόσμος όλος στη βαθύτερη ουσία του, και οι περιηγήσεις της ωριμότητας έχουν τέτοια εκθαμβωτική ομορφιά που δεν αναζητάς τίποτε άλλο πια.

4η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί σημαίνει για σας «καλή υστεροφημία»; Τί να θυμάται ο κόσμος για σας;

Απάντηση Β.Π.: Η ομορφιά της ματαιότητας έγκειται, μεταξύ άλλων, και στο γεγονός, ότι η υστεροφημία δεν μας αφορά πια. Κανείς δεν την έχει ζήσει. Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος έχω πολλά ευχάριστα βιώματα, ξέρω πως σε αρκετούς από τις χιλιάδες φοιτητές μου έχω αφήσει ανεξίτηλα ίχνη στη συνείδηση και την ψυχή τους. Χαίρομαι όταν, άγνωστοί μου πλέον,  με σταματούν στο δρόμο και μου λεν πώς θυμούνται το μάθημά μου, πόσο τους βοήθησε το πρότυπό μου, η στάση μου, η συμπεριφορά μου, το ότι ήμουν πάντα προσηνής και φιλικός, το πόσο τους άρεσαν και τους ωφέλησαν τα βιβλία μου. Το ποια έκταση θα έχει το λήμμα μου στη μία ή την άλλη εγκυκλοπαίδεια, δεν με απασχολεί. Το τώρα είναι το πιο σημαντικό.

Συνοπτικό Βιογραφικό Σημείωμα:
Ο Βάλτερ Πούχνερ είναι επίτιμος και ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ, θεατρολόγος, λαογράφος και Βαλκανιολόγος. Γεννήθηκε το 1947 στη Βιέννη. Σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1972 διδακτορικό, 1977 υφηγεσία), παντρεύτηκε το 1975 την παιδίατρο καθ. Αριάδνη Μαλαμίτση και έχει δύο γιους και τρία εγγόνια· Από την εποχή που εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, δίδαξε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1978-1989), ύστερα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1990 ίδρυσε το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών στο ΕΚΠΑ και υπήρξε, έως την αφυπηρέτησή του, το 2014, πρόεδρος ή αντιπρόεδρός του. Παράλληλα δίδαξε θεατρολογία στο πανεπιστήμιο της Βιέννης (1977-2006) και σε άλλα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής. Ασχολήθηκε εντατικά με την ελληνική Λαογραφία και τη Συγκριτική Βαλκανιολογία. Έχει γράψει πολλά βιβλία, κυρίως στα ελληνικά, εκατοντάδες μελετήματα και πάνω από 1000 βιβλιοκρισίες σε επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και το εξωτερικού.

Με την ποίηση στα ελληνικά άρχισε να ασχολείται γύρω στο millennium, και αρχικά με την προτροπή του Μιχάλη Μερακλή, εξέδωσε από το 2016 έως σήμερα γύρω στις 20 ποιητικές συλλογές, που είχαν ευνοϊκή απήχηση (βλ. το αφιέρωμα του περιοδικού Θέματα Λογοτεχνίας, Ιαν. 2022). Είναι επίτιμο μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου. Το 2021 τιμήθηκε από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου με το Βραβείο Ανθρωπισμού