Name: «Ο Αμφορέας του Ονείρου» του Κώστα Γεωργιάδη
SKU: 5604
Price: 15.00 EUR
Availability: InStock

Εισαγωγή και συνοπτική κριτική του μυθιστορήματος

Το μυθιστόρημα του αγαπητού Κώστα Γεωργιάδη, μέλους του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου και της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου που φέρει τίτλο «Ο αμφορέας του ονείρου» εκπλήσσει με τις πολλές διαστάσεις του και το φως που εκπέμπει. Αναδεικνύει τις αρετές που έχει ο ήρωάς του, ο Πλούμας. Αν και πλούσιος, με μεγάλη περιουσία από τους προπάππους του και από μετοχές και επενδύσεις που έτυχε από νέος να είχε επενδύσει, δεν έχει το σύνηθες πρόσωπο του άπληστου και εκμεταλλευτή, που όσα κερδίζει, ποθεί άλλα τόσα και καταλήγει ένας σκληρός, απαίσιος άνθρωπος.

Το έργο ανατρέπει τη ρήση της Αγίας Γραφής «Πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού! Ευκολώτερον γαρ εστι κάμηλον διά τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν» (Λουκ. ΙΗ’ 25). Διότι ο πλούσιος Πλούμας του έργου έχει δει πιο πριν την αξία της ζωής και την έμαθε απροσδόκητα και πικρά. Αντίκρυσε τρεις φορές τον θάνατο, χάνοντας τους γονείς του σε αυτοκινητικό δυστύχημα και τον αδελφό και συνέταιρό του στη Νέα Υόρκη, όταν γκρεμίστηκαν οι Δίδυμοι Πύργοι, στον ένα εκ των οποίων είχε το γραφείο του και εργαζόταν την ώρα της εμβολής του αεροπλάνου στον Πύργο αυτόν.

Κι αφού κατάλαβε ότι το χρήμα στη ζωή είναι ένα μηδέν, στράφηκε προς τον άνθρωπο, τη Φύση και τις τέχνες και συνεχώς δυνάμωνε τις σχέσεις του μαζί τους. Και μόνο έτσι η ζωή του απέκτησε νόημα και ουσία. Ο Κώστας Γεωργιάδης με περισσή δεξιοτεχνία, με έντονες εικόνες από περιστατικά της ζωής του ήρωά του, αναδεικνύει τον τρόπο πώς μέσα από τη ζωή και τη δράση του ήρωα Πλούμα θρέφεται ολοένα και πιο πολύ η αγάπη του για να αναπτύσσεται ένας φτωχός τόπος της Αιθιοπίας και πώς δίνονται οι ευκαιρίες στους βασανισμένους πάμφτωχους συνανθρώπους του να εκπαιδευτούν, να εργαστούν σε κτήματα και έργα του ήρωα, να εξασφαλίσουν μια καλή ζωή και να προκόβουν. Δεν είδε τους φτωχούς ως δούλους του – όπως κάνουν οι πλούσιοι επιχειρηματίες – αλλά ως συνεργάτες του. Βεβαίως αυτοί, έχοντας όλα τα κίνητρα, του τα ανταπέδιδαν με ευγνωμοσύνη, με προθυμία και με πλεονάζουσα παραγωγικότητα. Όλα αυτά τα έκανε στη μνήμη του νεκρού αδελφού του – που ήταν και δίδυμός του.

Είναι ένα θαυμάσιο και διδακτικό έργο που έχει και δραματικές και ρομαντικές στιγμές, άλλες αληθινές και άλλες που μοιάζουν με όνειρο. Άξονας του έργου είναι ο θάνατος των αγαπημένων του, αφού αυτός τον προβλημάτισε έντονα για τη ζωή ώστε μεμιάς να γίνει άνθρωπος του μέτρου και να στηρίζει τον απελπισμένο συνάνθρωπό του, τον αδύνατο. Ο δεύτερος άξονας του έργου είναι ο έρωτας. Και είναι ένας έρωτας τριπλός: ο Πλούμας λάτρευε τις γυναίκες και βοήθησε πολλές, για να καταλήξει τελικά στη μία και αναντικατάστατη, μια Ελληνίδα που αγάπησε βαθιά και της πρόσφερε σχεδόν όλα. Μια σχέση που είναι ύμνος στον Έρωτα και ένα γνήσιο άσμα αγάπης και αφοσίωσης!

Ωστόσο, ο έρωτας του Πλούμα είναι ευρύς. Είναι ο έρωτας προς τη Φύση και ακόμα ευρύτερα προς τη ζωή. Διοχετεύει την αγάπη του σε ό,τι πλάσμα της ενεργώντας για το καλό των συνανθρώπων του. Επισκέφθηκε την Αιθιοπία και είδε τί σημαίνει φτώχεια. Τότε σε συνεννόηση μ’ έναν φίλο του Αιθίοπα ανέπτυξε μια ξερή περιοχή της Αιθιοπίας κοντά σε καταρράκτη του Νείλου και με δικά του χρήματα εκπαίδευσε τον φτωχό κόσμο, έδωσε ζωντάνια στην περιοχή, αναβάθμισε το βιοτικό επίπεδο τους. Η αλληλοεκτίμηση του ήρωα με τον φίλο του και η αμοιβαία πίστη έδωσε καρπούς! Αλλά είναι και η αγάπη του προς τα γράμματα – είχε διαπρέψει στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτς. Του διεύρυναν το πνεύμα να βλέπει την ποιότητα και την ουσία της ζωής και όχι την επιφάνεια της ζωής και την κενοδοξία όπως οι πλείστοι πλούσιοι. Άφησε τη μουσική και τον χορό να του ομορφαίνουν τις ώρες, μετά τον κάματο της μέρας.

Συγχαίρω τον Κ. Γεωργιάδη γιατί με γλαφυρότητα έδειξε με το έργο του ότι «το χρήμα πρέπει να είναι ο καλός υπηρέτης για σκοπούς αγνούς, όχι το κακό αφεντικό μας».

Προσωπικά, κέρδισα πολλά από το πρωτότυπο αυτό μυθιστόρημα. Θα μπορούσα να το αποκαλούσα : ‘ποιητικό έπος της αγάπης, της αφοσίωσης, της ταπεινότητας’. Είναι αυτές οι αρετές που λείπουν απ’ τη ζωή μας και το βιβλίο μάς δείχνει τον δρόμο να τις ανασύρουμε από το χώμα, όπως ο αρχαιολόγος ανασύρει από κει ένα σπάνιο άγαλμα.

Δρ Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης

Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου
Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου

Συνοπτικό Εργοβιογραφικό Σημείωμα Συγγραφέα

Ο Κώστας Γεωργιάδης γεννήθηκε στα Χολέτρια της Πάφου, στις 23 Ιανουαρίου 1941 και είναι το όγδοο παιδί του Νεόφυτου και της Λωξάνδρας Γεωργιάδη. Το καλοκαίρι του 1953 εγκαταστάθηκε στη Λεμεσό. Αφού τέλειωσε τις γυμνασιακές σπουδές του, στο εξατάξιο Λανίτειο Γυμνάσιο, συνέχισε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου. Τον Σεπτέμβρη του 1961, διορίστηκε δάσκαλος στη Λεμεσό. Εργάστηκε ως δάσκαλος και διευθυντής σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης για σαράντα χρόνια. Είχε ένα ευτυχισμένο γάμο με τη Μαρία Ιωαννίδου, με την οποία απέκτησε δύο θυγατέρες, τη Ζέλεια και τη Σόφη. Μετά το θάνατο της συζύγου του, τέλεσε δεύτερο γάμο με την Θέλμα Κοντού από την Αμμόχωστο. Το πρώτο του μυθιστόρημα «Το Κόκκινο που δεν ξεθώριασε», κυκλοφόρησε το 2009. Αναμένει επανέκδοση. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα του σε κυπριακά λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου. Σήμερα, 2020, μοιράζεται μαζί σας το νέο του μυθιστόρημα Ο αμφορέας του ονείρου.

10. Γεωργιάδης Κώστας φωτό_Ο Αμφορέας του Ονείρου ΚΓ (1) (1)

Χαιρετισμός Έκδοσης

OAmforeasTouOneirou_deltio typou_page-0001 (500 x 707)

Καλωσορίζω στη σειρά Έργων Πεζογραφίας του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου τον εκλεκτό εκπαιδευτικό, παιδαγωγό, διδάσκαλο και λογοτέχνη, Κώστα Γεωργιάδη με το νέο του βιβλίο «Ο Αμφορέας του Ονείρου». Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό έργο γεμάτο γλαφυρές εικόνες, ήρωες προικισμένους με ενσυναίσθηση, όπου θριαμβεύει η καλοσύνη της ψυχής, αυτή η αιώνια αξία, πολύτιμη και στα παιδικά χρόνια και στην κοινωνία των ενηλίκων. Το διδακτικό μέρος του αναγνώσματος αναπτύσσει μια μεγάλη ηθική αρχή, την ευγνωμοσύνη απέναντι στη ζωή που μας δόθηκε, στην οικογένεια, στη φύση, στο περιβάλλον στο συνάνθρωπο. Τι άλλο περιμένει ο δάσκαλος Κώστας Γεωργιάδης από τους μαθητές μου, να τους δει μια μέρα καλούς, σωστούς, ηθικούς, έντιμους, δίκαιους και χρήσιμους πολίτες!

Το μυαλό οδηγεί την γλώσσα. Ο νους την κατευθύνει για να διατυπώνει τις σκέψεις σωστά, καθαρά, με λογική σειρά, με ακρίβεια. Ο άνθρωπος καθώς, από άγριος που ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια, εκπολιτίσθηκε, κατόρθωσε τις δεξιότητες που είχε στο χέρι, στο μυαλό, στην ψυχή, να αναπτύξει σε όσο ψηλότερο σημείο μπόρεσε. Έτσι και το λόγο του, τη γλώσσα του, ανάπτυξε και καλλιέργησε με εξαιρετική φροντίδα, σαν το πιο πολύτιμο λουλούδι μέσα στο θερμοκήπιο του πολιτισμού. Κι έδωσε στο λουλούδι αυτό δυο εξαίσια πράγματα, πλούτο και χάρη. Η γλώσσα, καθώς ο άνθρωπος ανεβαίνει τα σκαλοπάτια του πολιτισμού πλουτίζεται όλο και με καινούριες λέξεις. Κι οι λέξεις αυτές πλέκονται, καθώς τις γράφει ή τις ομιλεί, με τέχνη.

Στο έργο του εκπαιδευτικού Κώστα Γεωργιάδη, «Ο Αμφορέας του Ονείρου», η τέχνη του λόγου, η λογοτεχνία είναι ανεπτυγμένη σε τόσο ψηλό σημείο, που διαβάζοντας το να νιώθεις μια ξεχωριστή συγκίνηση και ανώτερη απόλαυση. Η λογοτεχνική διήγηση περιλαμβάνει μια σειρά από γεγονότα, μικρές

και μεγάλες ιστορίες, προγενέστερες, σύγχρονες αλλά και μεταγενέστερες που περιπλέκονται με μαεστρία γύρω από παραμυθένιους ήρωες. Το κείμενο είναι γραμμένο με σαφήνεια, με ζωηρότητα και λογοτεχνική πλοκή.

Είθε «Ο Αμφορέας του Ονείρου» να ταξιδέψει σε πολλά λιμάνια, να διαβαστεί και να αγαπηθεί από τους Ελληνόφωνες του κόσμου που διψούν για ποιοτικά αναγνώσματα!

Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά ΜΑ, ΒΑ
Πρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου / ΣΠΕΚ
Φιλόλογος – Λογοτέχνης – Παραγωγός Προγραμμάτων για τον Πολιτισμού