Από το οπισθόφυλλο της ποιητικής συλλογής
Ο Σωκράτης Γρηγοριάδης ακολουθεί την οδό του Χαλίλ Γκιµπράν στο διάσηµο έργο του Ο Προφήτης, µόνο που απευθύνεται σε ενικό πρόσωπο, στον εαυτό του ή σε εσένα τον αναγνώστη του. Στρέφεται σε θέµατα υπαρξιακού στοχασµού (Της Ύπαρξης, της Μεταµόρφωσης, Του Θανάτου, Του Χρόνου), στην έννοια «Ελευθερία», σε καλά και µη του συναισθηµατικού κόσµου (Της Αγάπης, Του Έρωτα, Της Γυναίκας, της Πορνείας) και σε θέµατα ανθρωπίνων δικαιωµάτων (της Κύπρου, Της Ειρήνης). Σε σχέση µε την Ύπαρξη, ο ίδιος νιώθει τυχερός που γλίτωσε απ’ την ανυπαρξία, χάρη σ’ ένα σπερµατοζωάριο. Το τυχαίο γίνεται πια για σένα επιλογή, αυτή καθήκον, αυτό δηµιουργία που αναιρεί το τυχαίο, σ’ ένα ωραίο ταξίδι της Ύπαρξης. Ως ευλογηµένος της τύχης, εσύ αναγνώστη, έγινες συνεργάτης της, πηλός µαζί και αγγειοπλάστης. Αναφορικά µε την Ελευθερία, είσαι ελεύθερος αν και όταν δείξεις τα σηµάδια από τις αλυσίδες που έκοψες για να ελευθερωθείς. Απελευθερώθηκες, λες, από την άγνοια; Φίλε, απελευθερώθηκες για να γνωρίσεις. Φοβάσαι ν’ αγαπήσεις, να ερωτευτείς, να κάνεις φίλους; Ποιες αλυσίδες έκοψες; Απελευθέρωση είναι να πλάθεις το πρόσωπό σου, ελεύθερος να συλλογιέσαι, να δρας υπεύθυνα, χωρίς φόβο, ωραία να επιλέγεις. Όσο για την Ποίηση, αυτή θέλει φωτιά, θέλει να δίνεις το αίµα σου όταν στιχουργείς, να καίγεσαι, να λιώνεις. «Ένα πρωί θα ξυπνάς µε το βλέµµα στραµµένο εντός σου», λέει στον εαυτό του ή σε σένα αναγνώστη… Περιορίζοµαι σε αυτά τα λίγα, αφού διαβάζοντας τα 12 µανιφέστα του Γρηγοριάδη, θα γευτείς 12 Φρούτα του Κήπου του!
Δρ Ιωσήφ Σ Ιωσηφίδης
Πρόεδρος Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου
Χαιρετισμός έκδοσης
Καλωσορίζω στη μεγάλη οικογένεια του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου τον αειθαλή Κύπριο ποιητή και στοχαστή Σωκράτη Γρηγοριάδη και το θεωρώ τιμή για τον Σύνδεσμο το ό,τι μας εμπιστεύθηκε την έκδοση της ώριμης Συλλογής του 12 ΜΑΝΙΦΕΣΤΑ με τον τρόπο της ποίησης. Είμαι απόλυτα σίγουρη ότι με την πρωτοπόρο αυτή σύνθεσή του θα εντυπωσιάσει ευρέως, όταν θα την προωθήσουμε σε Ελλάδα, Κύπρο και Ομογένεια!
Θεωρώ τη συλλογή αυτή ως κόσμημα ανάμεσα στα δεκάδες συγγράμματα που έχουμε εκδώσει και προωθήσει την τελευταία διετία, γιατί τα χαρακτηρίζει η Σοφία που τόσο μας λείπει, η Εικόνα που αλλού ξεθώριασε, οι Αρχές που ζητάμε για να στηριζόμαστε.
Δεν μας επιτρέπεται να σιωπούμε. | Οι ποιητές είναι η φωτιά, πριν τη στάχτη, γράφει στο 4ο Μανιφέστο. Συμφωνούμε! Γιατί εσύ δεν ήσουν πόρνη | παρά μόνο μια του Σιλωάμ Κολυμβήθρα, τολμά να πει στο 7ο Μανιφέστο, και κατανοεί την εν αμαρτίαις περιπεσούσα πτωχή γυνή –όπως κατανοεί ο εθνικός ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης τη Χιώτισσα, στο ομώνυμο έργο του. Πίνουν κρασί από το ίδιο ποτήρι, ο Δημητράκης και ο Σιεφκέτ στο 12ο Μανιφέστο, γιατί χωρίς ειρήνη μένουμε ξένοι, έρμαια των παθών μας.
Ο αναγνώστης θα εκπλαγεί με πόσες γλαφυρές και χρυσές οδηγίες στα 12 Μανιφέστα του Σωκράτη Γρηγοριάδη θα συμφωνήσει. Γράφει με πένα που χαϊδεύει το χαρτί αλλά και το φλογίζει. Το χαρτί αυτό καθώς καίγεται γίνεται δάδα να οδηγεί τον απροσανατόλιστο αναγνώστη. Ως ποιητής παίρνει την ευθύνη και δείχνει σε ομότεχνούς του τον δρόμο του στοχασμού. Κάθε Μανιφέστο είναι απαύγασμα σεμνού βίου πολλών δεκαετιών που τον έζησε και έμαθε τα καλά, τις παγίδες, την ελπίδα, μα και το «τί δέον γενέσθαι».
Πρόσθετα, του αξίζουν συγχαρητήρια γιατί, σε μανιέρα Χαλίλ Γκιμπράν στο έργο του ΠΡΟΦΗΤΗΣ, ο Σωκράτης Γρηγοριάδης καταθέτει σαφή θέση για την αξία της Ελευθερίας, της Αγάπης, του Έρωτα, της Γυναίκας, της Ποίησης που μας οδηγεί σαν Άστρο, για το τι σημαίνει εσωτερική Ιθάκη ταξιδεύοντας εντός μας –ταξίδι δύσκολο μα τελικά λυτρωτικό!
Ευελπιστώ ότι τα 12 ΜΑΝΙΦΕΣΤΑ με τον τρόπο της ποίησης θ’ ανοίξουν διεξοδική ατραπό μέσα στην ομίχλη της εποχής και θα ρίξουν νέα βροχή για να ξαναγεμίζουν τα πηγάδια των αξιών μας.
Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά
Πρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Σωκράτης Γρηγοριάδης, εκπαιδευτικός και ποιητής, γεννήθηκε το 1939 στο χωριό Τσάδα της επαρχίας Πάφου. Είναι πρόσφυγας από την Κάτω Ζώδια και ζει στη Λευκωσία. Σπούδασε στο Διδασκαλικό Κολλέγιο Κύπρου, στο Εθνικό και στο Ελληνικό Ωδείο και στην Ανωτάτη Σχολή Μουσικής «Φραντς Λίστ» της Βαϊµάρης. Εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολές Μέσης Εκπαίδευσης. Στα Ωδεία Εθνικό και Ελληνικό σπούδασε Μουσική και κατέχει πτυχία Ωδικής, Αρµονίας και δίπλωµα Φούγκας. Έγραψε έργα για Ορχήστρα Εγχόρδων. Έγραψε και εναρµόνισε – ενορχήστρωσε πολλά τραγούδια. Δίδαξε σε Ωδεία βιολί, κιθάρα και θεωρητικά. Μελέτησε ζωγραφική σε Σχολές της Λευκωσίας και έλαβε µέρος σε εκθέσεις ερασιτεχνών ζωγράφων. Δίδαξε σε όλες τις βαθµίδες της Κατώτερης και Μέσης Εκπαίδευσης και αφυπηρέτησε µε το βαθµό του Γυµνασιάρχη. Μετά την αφυπηρέτησή του, ίδρυσε τη Σχολή Μουσικής «Έµµετρον» και δίδαξε µουσική για 15 χρόνια. Έλαβε ενεργό µέρος στον αγώνα του 55-59, υπηρέτησε ως διµοιρίτης το 64-65 και έλαβε µέρος στις µάχες του Κτήµατος. Κατά την τούρκικη εισβολή υπηρέτησε στην Πολιτική Άµυνα. Υπήρξε πρόσκοπος για πολλά χρόνια και Ακέλας της περιφέρειας Πάφου την περίοδο 60-62. Συνεργάστηκε µε τον επιθεωρητή Μουσικής Μιχάλη Σταυρίδη για τη σύνταξη Αναλυτικού Προγράµµατος Μουσικής. Το 80-81 αποσπάσθηκε στην Μορφωτική υπηρεσία, όπου συντόνισε και επέβλεψε το διαγωνισµό για έργο λογοτεχνικό-µουσικό προς τιµή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (επελέγη το έργο Μακάριος, ο νυν και αεί των Άνθου Λυκαύγη – Γιώργου Κοτσώνη). Είναι διακεκριµένος λογοτέχνης-συγγραφέας µε πλούσια εργογραφία. Ενδεικτικά αναφέρονται τα εξής έργα του:
> Μουσικές ακροάσεις και σχετικά θέµατα (1977)
> Στην Κασέλα Υπάρχουν Χρώµατα (1989)
> Τα πρώτα τραγούδια (1990)
> Εξόριστη Αφροδίτη (1991). Το ποίηµα “Εξόριστη Αφροδίτη” πήρε το 1ο βραβείο, στον διαγωνισµό για την Παφία Αφροδίτη.
> 2 συνθέσεις για Ορχήστρα Εγχόρδων
> 8 τραγούδια για εκµάθηση αυλού
> Ελαφρά και Λαϊκά τραγούδια
> Εναρµονίσεις και ενορχηστρώσεις τραγουδιών
> 3 βιβλία περί µουσικής
> Έργα για σχολικό θέατρο
> Διηγήµατα από τον Αγώνα
