Ο Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου θεωρεί το θέατρο ως μία από τις πιο εκλεκτές μορφές τέχνης. Θα ήταν αδύναμο το όραμά του και ατελέσφορη η διαδρομή του αν δεν περιλάμβανε στις δραστηριότητες του την έκδοση θεατρικών έργων μελών του, ακόμα και μεταφράσεων σπάνιων ξένων κλασικών θεατρικών έργων και αν δεν επιχειρούσε με τη βοήθεια σχεδίων και χορηγιών το ανέβασμα κάποιων από αυτά σε Ελλάδα και Κύπρο. Το καλό θεατρικό έργο περιέχει μαγεία και ποίηση. Σου επιτρέπει να ζεις ζωές άλλων ανθρώπων, σε άλλο κόσμο, στο κλίμα ενός σεναρίου στο μανδύα ενός σκηνικού. Προσφέρει τροφή για σκέψη, διαλογισμό, αυτοκριτική.
Δράμα δεν είναι όταν κλαίει ο ηθοποιός, αλλά οι θεατές. Κωμωδία δεν είναι να γελάει ο ηθοποιός αλλά όταν γελάει το ακροατήριο. Ερμηνεία σημαίνει ο ηθοποιός να φλέγεται εσωτερικά κι ωστόσο να εκφράζεται με άνεση. Το θέατρο υπερέχει του κινηματογράφου γιατί δεν θέλει πανάκριβα υλικά παρά μόνο μολύβι, χαρτί και σανίδι. Ένα θεατρικό θέλει συγκέντρωση, διείσδυση και γοητεύει αν έχει εναλλαγή, ανατροπή, σε φως, ημίφως ή σκοτάδι. Για να γίνει ένα θεατρικό καλή ταινία πρέπει η κάμερα να στηθεί σαν μάτι στο κεφάλι σκηνοθέτη-ποιητή κι έτσι ώστε πίσω απ’ το συναίσθημα ή το νόημα ν’ ανελίσσεται προοδευτικά η διάθεση και το αίσθημα.
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας». Κάρολος Κουν, 1908-1987, Ο Ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης. Κανείς κριτικός δεν λέει περισσότερα από την ίδια τη θεατρική παράσταση στο μυαλό κάθε θεατή. Και ας κρατάμε ό,τι είπε ο Μπέρναρντ Σω: “Η ποιότητα ενός θεατρικού έργου είναι η ποιότητα των ιδεών του”.
