1η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο γεγονός (ευχάριστο ή όχι) που θυμάστε έντονα; Σας επηρέασε, σας προβλημάτισε, σας άλλαξε τις αναζητήσεις, σας ενέπνευσε για δημιουργία και κέρδος;
Γ.Σ.: Υπάρχουν γεγονότα που τα θυμούμαι συχνά και έντονα. Η συμμέτοχή μου στον αγώνα του 55-59. Η συμμετοχή μου στη μάχη του Κτήματος, (Μάρτη του 64). Τις εποχές αυτές σκοτώθηκαν άνθρωποι. Αυτοί οι νεκροί, Ελληνοκύπριοι, Άγγλοι και Τουρκοκύπριοι, έρχονται συχνά στη μνήμη μου και μου ζητούν εξηγήσεις. Το σπίτι που με περιμένει στην Κάτω Ζώδια από τις 15 Αυγούστου του 74, είναι μια ανοιχτή πληγή. Το γεγονός ότι για να πάω εγώ πίσω θα σημαίνει να γίνει για δεύτερη φορά πρόσφυγας κάποιος άλλος, κι αυτό μια άλλη πληγή. Και ο κίνδυνος της διχοτόμησης του νησιού, που θα σημάνει την Τουρκοποίηση ολόκληρου του νησιού τρίτη και πιο μεγάλη.
Η φοίτηση μου στο Διδασκαλικό Κολλέγιο Κύπρου, ο διορισμός μου στη θέση Καθηγητή Μουσικής και η Υπηρεσία μου στα σχολεία ήταν γεγονότα που έδωσαν νόημα στη ζωή μου. Δίδαξα για 56 χρόνια, 40 σε όλες τες βαθμίδες της εκπαίδευσης και άλλα 16 στη Σχολή Μουσικής, που ίδρυσα μετά την αφυπηρέτηση μου.
Είχα τη ευτυχία να γνωρίσω σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μου, ανάμεσα τους και απλούς ανθρώπους του λαού, που με τις πράξεις τους με δίδαξα σημαντικές αξίες και στάσεις ζωής.
2η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Υπάρχει κάποιο έργο σας, λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό ή επιστημονικό που θα το κάνατε διαφορετικά ή καθόλου; Γιατί; Αν όχι, απαντήστε μονολεκτικά;
Γ.Σ.: Όχι, υπήρχαν πολλά που μπορούσα ακόμα να κάνω, αλλά με έλειψε ο χρόνος.
3η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί αναζητάτε ακόμη στην ζωή σας και την λογοτεχνική/ καλλιτεχνική/ επιστημονική/ επαγγελματική σας πορεία; Υπάρχουν συγκεκριμένες «ανησυχίες»;
Γ.Σ.: Να βιώσω περισσότερες εμπειρίες, να αποκτήσω περισσότερες γνώσεις, να δω όλο τον κόσμο χαρούμενο, όλα τα παιδιά χορτασμένα από τροφή, υγεία και μόρφωση, να είμαι εκεί στην καταστροφή των όπλων, να γιορτάσω τη συμφιλίωση των λαών. Και να γράψω καλύτερα ποιήματα.
4η Ερώτηση ΣΠΕΚ: Τί σημαίνει για σας «καλή υστεροφημία»; Τί να θυμάται ο κόσμος για σας;
Γ.Σ.: Το να μου τηλεφωνά ένας μαθητής μου και να μου λέει πόσο με αγαπούσαν οι μαθητές μου. Να μου τηλεφωνά μια μαθήτρια μου και να με ρωτά πότε να οργανώσουμε μια εκδρομή του οδοιπορικού ομίλου. Να συναντώ ένα μαθητή μου και να μου λέει ότι τον βοήθησα στην εξέλιξη του. Για μένα καλή υστεροφημία δεν είναι το <<ήταν καλός, ο μακαρίτης>>, αλλά αυτή που γεύομαι σαν αποδοχή από τους μαθητές μου, τους συναδέλφους μου, τους δασκάλους μου.
Ο Σωκράτης Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο χωριό Τσάδα της Πάφου, το 1939 και ζει στη Λευκωσία. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και στο Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου. Σπούδασε στο Διδασκαλικό Κολλέγιο Κύπρου. Στα Ωδεία Εθνικό και Ελληνικό σπούδασε Μουσική και κατέχει πτυχία Ωδικής, Αρμονίας και δίπλωμα Φούγκας. Έγραψε έργα για Ορχήστρα Εγχόρδων. Έγραψε και εναρμόνισε -ενορχήστρωσε πολλά τραγούδια. Δίδαξε σε Ωδεία βιολί, κιθάρα και θεωρητικά. Μελέτησε ζωγραφική σε Σχολές της Λευκωσίας και έλαβε μέρος σε εκθέσεις ερασιτεχνών ζωγράφων. Δίδαξε σε όλες τις βαθμίδες της Κατώτερης και Μέσης Εκπαίδευσης και αφυπηρέτησε με το βαθμό του Γυμνασιάρχη. Μετά την αφυπηρέτηση του, ίδρυσε τη Σχολή Μουσικής “Έμμετρον” και δίδαξε μουσική για 15 χρόνια. Έλαβε ενεργό μέρος στον αγώνα του 55-59, υπηρέτησε ως διμοιρίτης το 64-65 και έλαβε μέρος στις μάχες του Κτήματος. Κατά την τούρκικη εισβολή υπηρέτησε στην Πολιτική Άμυνα. Υπήρξε πρόσκοπος για πολλά χρόνια και Ακέλας της περιφέρειας Πάφου την περίοδο 60-62. Συνεργάστηκε με τον επιθεωρητή Μουσικής Μιχάλη Σταυρίδη για τη σύνταξη Αναλυτικού Προγράμματος Μουσικής. Το 80-81 αποσπάσθηκε στην Μορφωτική υπηρεσία, όπου συντόνισε και επέβλεψε το διαγωνισμό για έργο λογοτεχνικό -μουσικό προς τιμή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (επελέγη το έργο “Μακάριος, ο νυν και αεί” των Άνθου Λυκαύγη-Γιώργου Κοτσώνη). Είναι διακεκριμένος λογοτέχνης – συγγραφέας με πλούσια εργογραφία.
Η παρούσα συνέντευξη δόθηκε στη Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά,
Πρόεδρο του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου / ΣΠΕΚ,
φιλόλογο – λογοτέχνη – παραγωγό προγραμμάτων πολιτισμού.
Απρίλιος, 2021
